Cyrodiil przez długie lata rządzili cesarzowie z rodu Septimów. Rządzili oni mądrze i sprawiedliwie, a władza przechodziła z rąk ojca na syna. Nikt jeszcze wtedy nie wiedział, że to się zmieni. Mądrzy władcy umierali, by zostawić tron dla potomka. Z każdą zmianą cesarza, z Cyrodiil działo się coraz gorzej. Nastał ciężki czas panowania Uriela Septima. Nie był on najgorszym władcą, lecz za jego rządów deadry przypomniały o swoim istnieniu. Otwierały się Wrota Otchłani, z których wychodziły istoty z piekieł. Pech chciał, że zamordowano synów cesarza i teraz nie miał kto przejąć obowiązków władcy. Uriel był już starcem. Uciekał przed skrytobójcami z miasta przez ukryte przejście w więzieniu cesarskim. Niestety, najlepszym obrońcom cesarza - Ostrzom - nie udało się wyprowadzić bezpiecznie władcy z miasta. Został zabity przez skrytobójców. Gdy przechodzili przez celę, w której było przejście, uwolnili więźnia, który szedł za nimi. To właśnie jemu dano Amulet Królów i kazano zanieść go kapłanowi z Opactwa Weynon. Tam kapłan Jauffre nakazał odszukać jedynego żyjącego syna Uriela Septima. Znajdował się on w Kvatch, przed którym otworzyły się Wrota Otchłani. Dzielna istota będąca kiedyś więźniem zamknęła bramę i wydawałoby się, że ocaliła już Cyrodiil. Tak się jednak jeszcze nie stało. Po wytłumaczeniu wszystkiego ostatniemu synowi - Martinowi Septimowi - nieznana istota musiała bezpiecznie przyprowadzić go do Opactwa, które zostało napadnięte przez skrytobójców. Ukradli oni przechowywany tam Amulet. Martin był w niebezpieczeństwie. Martin, Jauffre i "bohater" Cyrodiil musieli dostać się teraz do ukrytej w górach siedziby Ostrzy. Tam przyszły cesarz zaszył się i był chroniony przez najlepszych strażników cesarstwa. Zaczęły się pojawiać plotki o otwierających się Wrotach, z których wychodziły dziwne istoty. Przed "bohaterem" stanęło kolejne wyzwanie polegające na przedzieraniu się po równinach Otchłani i niszczeniu Wrót. Przejścia pomiędzy piekłem a ziemią zaczęły się pojawiać przy bramach miast i groziła im zagłada jak w przypadku Kvatch. Dzięki zjednoczonym siłom straży miast i Ostrzy, udało się je zamknąć. Z badań Martina oraz Jauffre dowiedziano się, że nieopodal Brumy ma pojawić się Wielka Brama Otchłani, która zagrażała całemu Tamriel zniszczeniem. Przy pomocy strażników miast całego Cyrodiil udało się zniszczyć Wielką Bramę. Następnie przetransportowano w długim pochodzie przyszłego cesarza do Miasta Cesarskiego. Przy pomocy odzyskanego w plątaninie zdarzeń amuletu miał on rozpalić w Świątyni Akatosha Smocze Ognie. Tuż przed dzielnicą świątynną, dobiegł do nich strażnik cesarski i zaczął opowiadać o niebezpieczeństwie w dzielnicy świątynnej. Otworzyły się tam Wrota i wyszedł z nich deadryczny książę i bóg zniszczenia - Methus Dagon. Stał on akurat w takim miejscu, w którym było wejście do kaplicy. Martinowi udało się tam dotrzeć dzięki "bohaterowi". Nie zdążył on jednak rozpalić Ogni. Dagon zniszczył kopułę kaplicy. Martin użył Amuletu Królów do przeobrażenia się w smoka Akatosha i zwyciężył nad deadrycznym księciem. Zapłacił za to swoim życiem. Stał się posągiem, który do dziś stoi w odbudowanej kaplicy. Wszystkich niepokoiła jedna myśl - nie ma już nikogo, kto mógłby objąć tron, a Smocze Ognie można było rozpalić tylko dzięki cesarzowi pochodzącemu z rodu Septimów. Po wielu latach odkryto dziennik ostatniego cesarza. Okazało się, że ma on jeszcze córkę. Była ona leśną elfką i mieszkała w puszczy Valen. Odszukano ją dzięki temu, iż ona jedyna na imię miała Tothira. Udało jej się rozpalić Ognie w świątyni i zasiąść na tronie. Od tamtego czasu minęło już bardzo dużo lat, a cesarzowa dzięki swym elfickim genom ciągle wygląda młodo. Odbudowano zniszczoną część Cesarskiego Miasta i całe Kvatch. Dzięki panowaniu cesarzowej, znów powróciły Złote Lata Cyrodiil. Lecz czy to koniec historii o Otchłani, tego nie wiadomo...